ข้อคิดเตือนใจ
เตือนสติ
1. เราไม่ได้มีชีวิตเพื่อการเฝ้านั่งเสียใจร่ำไห้ หรือ พูดถึงแต่สิ่งที่เราทำผิดพลาดในอดีต รู้จักให้อภัยตัวเองในสิ่งที่เราทำผิดพลาด แล้วไม่นึกถึงมันอีก
2. เรียนรู้ที่จะให้อภัยผู้อื่น ในสิ่งที่เขาทำผิดพลาดในอดีต แล้วไม่พูดถึงมันอีก
3. การปล่อยวางไม่ใช่เป็นการยอมแพ้ ตรงกันข้าม เป็นการเสริมสร้างความแข็งแกร่งจากส่วนลึกของหัวใจของเราวันละน้อย เพื่อเอาชนะความอ่อนแอ
4. ชีวิตไม่ได้เติบโตจากการทำให้ทุกสิ่งได้ดั่งใจของเรา แต่เป็นการยอมรับทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตของเราอย่างกล้าหาญ รักและเข้าใจทุกสิ่งที่เราได้ตัดสินใจทำลงไปทุกครั้ง
5. เรียนรู้ความจริงว่าเราไม่สามารถบังคับผู้อื่นให้คิดและทำในสิ่งที่เราต้อง การได้ เพราะแม้แต่ตัวเราเอง ยังทำให้เป็นอย่างที่เราต้องการไม่ได้เลย
6. อย่าเสียเวลาคิดแค้นเคืองโกรธในการกระทำของผู้อื่นที่ส่งผลให้เราทุกข์ใจ ให้อภัยเขาเสีย และหากอยากรู้สึกดีขึ้น ก็นึกถึงคำสอนในพุทธศาสนาว่า ใครทำกรรมใดไว้ ผู้นั้นย่อมได้รับผลนั้นได้ด้วยตนเอง
7. วัตถุหรือภาพลวงตาภายนอกไม่เคยสามารถเติมเต็มหัวใจใครได้ การตั้งหน้าตั้งตาหาวัตถุ หรือความพึงพอใจจากการประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน เพื่อหวังว่าจะทำให้เรารู้สึกเต็มและมีความสุข นั่นเป็นแค่ฝันลมๆแล้งๆ การรับวัตถุทำให้เรามีความต้องการไม่รู้จบ ขณะที่การได้รับความรักความเข้าใจจากคนที่รักอย่างเต็มเปี่ยมจะทำให้เรามี หัวใจที่ 'เต็ม' จนไม่ต้องไขว่คว้าหาวัตถุมาเติมเต็มหัวใจอีก
มอบไว้เพื่อเตือนสติสมาชิกทุกๆท่าน
ขอความสุขสวัสดี จงมีแด่ผู้ใฝ่ธรรม
มัวแต่มอง จ้องผิด คนอื่นเขา
ตัวเราเป็น อย่างไร ไม่เคยรู้
จิตคิดเลว อย่างไร ไม่เคยดู
เรื่องคนอื่น เที่ยวรู้ ไปรอบทิศ
มัวแต่มอง จ้องผิด คนอื่นเขา
กิเลสเรา เป็นอย่างไร ไม่เคยคิด
ไม่ถูกใจ ก็บอก ว่ามันผิด
ไม่เคยคิด มองหา กิเลสตน
ถ้าถูกใจ ก็ชอบ บอกว่าใช่
ไม่ถูกใจ ก็ไร้ ซึ่งเหตุผล
มีข้ออ้าง มาแก้ ดีใส่ตน
ปัดชั่วพ้น จากตัว เพราะกลัวภัย
ถ้าจะติ ติเพื่อก่อ พอรับได้
จะนำไป ปรับปรุง และแก้ไข
แต่ถ้าติ เพื่อทำลาย ไม่ใส่ใจ
ไม่เก็บไว้ รกสมอง ของไม่ดี
กิเลสเรา มากมาย เกินจะนับ
ยังไปรับ กิเลสเขา เอาทุกที่
จ้องจับผิด กิเลสเขา ว่าเราดี
กลับทวี เพิ่มกิเลส มาใส่ตัว
จงใคร่ครวญ พินิจ และศึกษา
อย่านำพา ดวงจิต ไปคิดชั่ว
เตือนสติ เตือนตน อย่าเมามัว
อย่าแก้ตัว จงแก้ไข ให้เร็วพลัน
เพราะคนดี นั้นชอบ การแก้ไข
คนจัญไร แก้ตัว เพราะโมหัน
ติเพื่อก่อ อย่าทำลาย ให้ร้ายกัน
มาสร้างสรรค์ กันดีกว่า อย่าทำลาย
ไม่มีใคร รู้ซึ้ง เท่าหนึ่งจิต
สิ่งที่คิด ที่ทำ ที่มุ่งหมาย
ความดีชั่ว อยู่กับตัว จนวันตาย
แม้ร่างดับ ลับหาย คนยังชัง
