นับว่าเป็นเวลานานพอสมควรที่ผมใช้เวลาช่วงเช้าเดินจากบ้านไปที่ทำงานเป็นการออกกำลังกาย เนื่องจากระยะทางจากบ้านไปที่ทำงานใช้เวลาเพียง 35 นาที ซึ่งเป็นระยะทางที่พอเหมาะหลังจากชำระตัวเปลี่ยนชุดต่อจากนั้นนั่งทำงานด้วยความสดชื่น

มีเหตุการณ์หนึ่งบนเส้นทางที่ผมใช้เดินทางทำให้ผมรู้สึกว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่น่าอยู่ ผมได้สัมผัสลักษณะคนไทยที่ฝังลึกในจิตใต้สำนึกแบบไทยดั้งเดิมที่ผมคิดว่าคงไม่มีหลงเหลืออีกแล้ว เหตุการณ์ที่ว่านี้คือ ขณะที่ผมเดินพร้อมเป้ข้าวของเครื่องใช้ มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งผมไม่เคยรู้จักเขาและเขาก็ไม่รู้จักผม ขี่จักรยานยนต์ออกจากซอย พอเขาเห็นผมเขาหันรถเข้ามาหาผมและถามว่า “จะออกไปปากซอยไหม” ด้วยท่าทางอ่อนสุภาพและรอยยิ้ม ผมคิดว่าเขาคงเห็นว่าผมเป็นคนสูงอายุ รู้ได้ง่ายจากสีผมนั่นเอง ความเอื้อเฟื้อ ความมีน้ำใจ รอยยิ้มของเด็กหนุ่มคนนี้ผมรู้สึกประทับใจอย่างมาก ผมตอบขอบคุณและบอกปฏิเสธด้วยการบอกเหตุผลว่าผมต้องการเดินออกกำลังกาย

เหตุการณ์หนึ่งบนเส้นทางเส้นนี้เช่นกัน ขณะที่ผมเดินผ่านกลุ่มผู้ใช้แรงงานกลุ่มหนึ่ง พวกเขาส่งรอยยิ้มให้แต่มีคนหนึ่งในกลุ่มนั้นพูดให้กำลังใจผมว่า “เดินเก่งจังนะ” ผมฟังแล้วชื่นใจ ที่มีคนให้กำลังใจทั้งๆ ที่เราไม่เคยรู้จักกันเลย

เมื่อนึกถึงอีกเหตุการณ์เหล่านี้แล้วทำให้ผมได้คิด ได้บทเรียนกับตนเองเกี่ยวกับการมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ไม่ว่าเขาเป็นใคร ชาติใด ศาสนาใด เขาคือเพื่อนร่วมทาง เพื่อนร่วมโลก ถ้าเราแต่ละคนมีน้ำใจแก่กันและกันถึงจะไม่มากแต่หยิบยื่นให้กันและกันด้วยน้ำใสใจจริง ถึงแม้ว่าเราไม่อาจแสดงน้ำใจเหมือนคนขี่จักรยานยนต์ แต่เราสามารถพูดให้กำลังใจเหมือนผู้ใช้แรงงานพูดกับผม

ถึงแม้ว่าสิ่งที่ปรากฎตามหน้าหนังสือพิมพ์และตามสื่อต่างๆ บอกเราว่าสังคมมนุษย์เต็มไปด้วยความโหดร้าย แต่ผมเชื่อว่านั่นเป็นคนส่วนน้อย แต่ถูกนำมาเปิดเผยต่อสังคมอย่างต่อเนื่อง แต่สังคมเรายังมีคนดีคนมีน้ำใจมากมายแต่ไม่ได้ปรากฎออกทางสื่อ เราสังเกตุได้จากทุกวันนี้เกิดภัยธรรมชาติรุนแรงไม่ว่าจะเกิดในประเทศหรือนอกประเทศ ประชาชนมากมายยื่นมือช่วยเหลือ ทุกครั้งที่มีการขอบริจาคทางสื่อเพื่อการกุศลจะมีคนร่วมบริจาคคับคั่ง มีบริษัทเอกชน มูลนิธิ องค์กรการกุศลนับไม่ถ้วน คอยรองรับช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ในรูปต่างๆ

เราแต่ละคนสามารถทำให้สังคมของเราน่าอยู่ ถ้าแต่ละคนแสดงน้ำใจต่อกันถึงจะไม่มาก แต่ถ้าหลายๆ คนช่วยกันทำจะมากพอที่จะทำให้เกิดความสุขและสงบได้ ถ้าเราจะพูดให้กำลังใจกันและส่งรอยยิ้มให้กันสังคมเราจะสวยสดงดงามขึ้นอีกเป็นกอง

• 

0 คะแนนโหวด

arun สถานะ : ผู้ใช้ทั่วไป คอมพิวเตอร์ธุรกิจ