บางคนมีความสำเร็จในหน้าที่การงานเชิงธุรกิจ ศาสนกิจและการเมือง แต่ความสุข ไม่มีหรือมีความสุขก็เป็นแบบฉาบฉวย บางคนมีความสำเร็จ มีชื่อเสียงเป็นดาวเด่นแต่ไม่นาน กลายเป็นดาวตก เขาไม่อาจรักษาสิ่งที่เขาไขว่คว้ามาได้อย่างยั่งยืน ผู้อ่านคงมีคำถามว่า เป็นไปได้หรือไม่ที่เราจะสามารถมีความสำเร็จและความสุขพร้อมๆ กันได้ และเป็นไปได้ ขนาดไหนที่จะมีความสุขกับความสำเร็จนั้นอย่างยั่งยืน คำตอบ คือ เป็นไปได้ แต่อย่างไร ก็ตามผมขอทำความเข้าใจเบื้องต้นก่อนว่า ความสุขที่ผมพูดถึงไม่ได้หมายความว่าชีวิตที่ ปราศจากอุปสรรค ปัญหา และความเจ็บปวด คนเรามีความสุขได้แม้ยากจน แม้ต้องขับเคี่ยวกับอุปสรรคปัญหาต่างๆ บางคนแม้ต้องตายก็ตายอย่างมีความสุข ที่เป็นเช่นนี้ได้เพราะนิยาม ของคำว่า ความสำเร็จ ไม่ใช่ต้องมีเงินมากๆ ต้องมีเกียรติทางสังคม ต้องมีทรัพย์สมบัติ มหาศาล แต่นิยามความสำเร็จของเขาอยู่ที่เขาได้เป็น ได้ทำ ได้แสดงออกตามความฝันใน ชีวิตของเขา เขาได้ทำหน้าที่ของเขาอย่างดีที่สุดแล้ว ตัวอย่างที่เราเห็นได้ เช่น ทหาร ตำรวจที่มีอุดมการณ์ เขาทำหน้าที่รั้วของชาติ เป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ เป็นครูตามชนบท เป็นหมอ ในท้องถิ่น ห่างไกลความเจริญ บุคคลเหล่านี้ยอมสละความสุขส่วนตนเพื่อส่วนรวม เขามีจิตอาสา จิตสาธารณะ นึกถึงผู้ด้อยโอกาส คนอ่อนแอ คนไม่ได้รับความยุติธรรม

ผู้อ่านคงได้อ่านจากหน้าหนังสือพิมพ์ ฟังข่าวจากวิทยุ และดูข่าวจากโทรทัศน์ ทั้งทหาร ตำรวจ อาสาสมัครพลเรือน ต้องถูกลอบทำร้ายเสียชีวิต บาดเจ็บและพิการ ผมเชื่อว่า บุคคลเหล่านี้มีความสุขที่ลึกซึ้ง เพราะเขาได้ทำหน้าที่สำเร็จ บุคคลเหล่านี้สังคมอาจลืมเขา เขาอาจต้องอยู่กับความพิการตลอดชีวิตของเขา แต่เขาก็มีความสุขตลอดกาลกับความ ภาคภูมิใจของเขา

ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ การเอาชนะความชั่วด้วยความดี ชนะความโลภด้วย การให้ เอาชนะความเกลียดด้วยความรัก เอาชนะความร้ายด้วยความดี เอาชนะความคดโกง ด้วยความเที่ยงตรงและซื่อสัตย์ เอาชนะความเท็จด้วยความจริง ผู้ที่สำเร็จดังกล่าวจะเป็นผู้ สำเร็จที่ยั่งยืนและเขาจะมีความสุขที่ถาวร

ท่านที่มีความสำเร็จและความสุขทางโลกขณะนี้ ผมดีใจกับท่านด้วย แต่ความสำเร็จและ ความสุขที่ยิ่งใหญ่กว่าคือ ความสำเร็จทางธรรมและความสุขทางใจ

• 

0 คะแนนโหวด

arun สถานะ : ผู้ใช้ทั่วไป คอมพิวเตอร์ธุรกิจ